"Σελ. 113-120"

Η ιστορία του έρωτά μας

Στης ποίησης τα σενάρια
ποτέ μη κοιτάξεις πίσω.
Αφουγκράσου τη σιωπή
δίχως την αγάπη μας
μια μέρα σαν κι αυτή.

Μέχρι χθες έδινες φως
μες στο σκοτάδι μου.
Σήμερα ζεσταίνεις πτυχές
της καρδιάς μου
το αυριανό ταξίδι μου
άγνωστο είναι μπροστά μου.

Πόσα ακόμη να σκεφτώ
πόσα θέλεις να γράψω;
Με τι σκοπό να σου το πω
γελώντας ή να κλάψω;

Σκιές ανθρώπων χαρτογραφώ.

Μικρό ταξίδι είναι η ζωή
σκόρπισαν όλοι οι δρόμοι.
Μια εικόνα είναι μοναχική
σε μια ερωτική στιγμή.

Λευκό νυχτικό θα σε φορώ
σύννεφο να με ανεβάσεις.
Τροφή στο χέρι θα κρατώ
μαζί μου μην πεινάσεις.

Πόσα πια μέτρα λογικής 
πόσα να σου μετρήσω;
Με τι χρώμα να το δεις
πώς να το ζωγραφίσω;

Ψάχνω κρυμμένα όνειρα
και ταξιδεύω σαν βραδιάζει.
Μια λέξη συλλαβίζω σ' αγαπώ
μη με ξυπνάς όταν χαράζει.

Ο κόσμος μου βυθίστηκε
μονάχα εσύ απομένεις.
Μια λέξη διάλεξε να πεις
και τη ζωή μου παίρνεις.

Στη μεθυσμένη αγάπη μου
στις ξεχασμένες αναμνήσεις.
Μέλι στάζει το δάκρυ μου
περιμένοντας να γυρίσεις.

Πόσο ψηλά η αγάπη αυτή
στη χιονισμένη κορυφή
δάκρυα καυτά να στρώσω.
Ποιό χάδι σπάει τη σιωπή
με ποιό φιλί τρέμει η ψυχή
στη λάμψη σου να λιώσω;

Γι' άλλους τα λόγια αυτά
μοιάζουν φτηνά ίσως γελοία.
Μα εμείς γνωρίζουμε καλά
τα νιώσαμε είναι αληθινά.

Σαν πρωτοσέλιδη γλυκιά ματιά
της μοναξιάς μου γίνε αγκαλιά.
Έτσι αν θες να μ' αγαπάς.
Για σένα έρωτά μου που 'ρθες μυστικά
πριν σαλπάρει τ' όνειρο για μακριά._




Η αγάπη μας είναι τόσο δυνατή

Αυτές οι νύχτες που το σώμα
ξεπερνάει τη δύναμη
της ψυχής.

Άνοιξε τα μάτια σου να με δεις
στην ψυχή σου θα με νιώσεις.
Η αγάπη μας είναι τόσο δυνατή
κρύψε τη βαθιά
να με σώσεις.

Όπως το φεγγάρι συναντά τον ήλιο
έτσι κάτι ψάχνω κι εσένα αντικρίζω.
Όπως το πρωτοβρόχι ανταμώνει το χώμα
έτσι ονειρεύομαι στιγμές
πως σ’ αγγίζω.

Σαν την πρώτη μας μέρα νιώθω ακόμη
πάντα ήταν σαν την
πρώτη μας φορά.

Άπλωσε τα χέρια σου να με σφίξεις
στης καρδιάς ακροβατώντας το σχοινί.
Αγκάλιασέ με ένα φιλί να μου δώσεις
κι ότι επιθυμούμε άφησέ το
να συμβεί.

Όπως τα χείλη περιμένουνε τις λέξεις
έτσι μερόνυχτα στη μορφή σου ξενυχτάω.
Όπως τα όνειρα γεννιούνται και πεθαίνουν
έτσι κάθε μέρα απ' την αρχή
σ' αγαπάω.

Έγινες φλόγα και φοβάμαι μη με κάψεις
δε συγκρίνεσαι μ’ άλλη
αίσθηση καμία.

Ταξίδεψέ με ως του μυαλού τη ζάλη
σημάδια κέντησε επάνω στο κορμί μου.
Σ' ερωτεύτηκα τρελά αυτό μου φτάνει
απαραίτητος έγινες με την
αναπνοή μου.

Όπως η νύχτα δε στέκεται στη μέρα
μοιάζω όταν μακριά μου τριγυρίζεις
βυθίζομαι και χάνομαι στη σκέψη
πως μ' αφήνεις.

Τις νύχτες κοντά σου τριγυρίζω
των τραγουδιών μας το σκοπό τραγουδώ.
Θαρρώ πως μπροστά μου σ' αντικρίζω
γιατί χώρια σου δε ζω.

Τώρα ψυχή μου μαζί προχωράμε.
Μονάχη μου και xώρια σου
φοβάμαι.

 «Αυτά σου έλεγα μέχρι χθες
στο σήμερα γεμάτη σιγουριά.
Ίσως αύριο να 'ναι αργά»



Φωνή ενός αγγέλου

Της αγαλλίασης μου σκίρτημα
ο πλούτος των αρετών εσύ
γλυκόλαλο αηδόνι μου
στου πλήθους την ταραχή.

Τη φωνή σου αγγίζω
και ο νους μου σαλεύει
μαζί σου ταξιδεύω
και ο ήλιος βασιλεύει.

Το χέρι σου κρατώ
τίποτα δε φοβάμαι
και στην άλλη ζωή
δίπλα σου πάλι θα ‘μαι.

Σ' ακολουθώ άγγελέ μου
εσύ μου έδωσες φτερά
φωνές χαράς αναγγέλλουν
τη λύπη μου έκανες χαρά.

Της καρδιάς σου νουθεσίες
της ψυχής σου θησαυρούς
στολίδι χρώμα των ονείρων
σε επίγειους ουρανούς.

Προίκισες τον εαυτό μου
με τα χαρίσματά σου
βασίλισσα μ' έντυσαν
τα μάτια τα δικά σου.

 
Απ' την άβυσσο μ' έσυρες
στο χαμό σαν γλιστρούσα
της ελπίδας μου στήριγμα
χρόνια σ' αναζητούσα.

Των ματιών μου τα δάκρυα
σμαράγδια στα χαρίζω
έγινες ο άνθρωπός μου
και ουράνια παλάτια χτίζω.

Δική μας αυτοκρατορία
στη χώρα των αγγέλων
που πλημμυρίζει ο έρωτας
στα μέρη των ανέμων.

Χαράζω νέους δρόμους
πλάι να περπατήσουμε
γράφω καινούργιους νόμους
παλιούς να καταργήσουμε.

Που προκαλούν το θαυμασμό
θάρρους και σωφροσύνης
με άδολα φρονήματα 
θεού δικαιοσύνης.

Στ' όνομα της αγάπης μας
στο φως σου θα λουστώ
τα λόγια σου ερωτεύτηκα
και τώρα σ' αγαπώ._



Πιο πολύ αγάπησέ με

 Έλα να ζήσουμε τις όμορφες στιγμές
αγάπησέ με πιο πολύ απ' όσο αντέχω
να τρέξω πιο γρήγορα απ' το φως
πως θέλω δίπλα σου να έρθω.

Ίσως δε μου φτάνει μόνο αυτό
θέλω κι άλλη περισσότερη αγάπη
όπως η φλόγα καίει στη φωτιά
τις αισθήσεις μας να κάψει.

Έλα κοντά, εδώ και κράτησέ με
πάλι ν' αρχίσει η ζωή για μας
τ
o δάκρυ σκούπισε και φίλησέ με
απόψε κάν’ το αν μ' αγαπάς.

Σου προσφέρω άλλη μια ζωή και πάλι
με όνειρα πολλά να σου χαρίσω
κλέψε με και πάμε στο φεγγάρι
όλα τ' αστέρια να σου δείξω.

Το τραγούδι αυτό σου αφιερώνω
για σένα που είμαι τόσο ερωτευμένη
τίποτα δεν υπάρχει να μετανιώνω
για αυτή την αγάπη που μας δένει.

Άφησέ με τρυφερά να σ' αγκαλιάσω
μες στην ψυχή μου για να μείνεις
για πάντα να 'σαι εδώ σου ζητώ
στο σκοτάδι μη μ' αφήνεις.

Λάτρεψέ με αγάπησέ με
αφού μ' αγαπάς αληθινά
όπως σ' αγαπώ αγάπησέ με

όλα δώσ’ τα για μια βραδιά._



Μπαλάντα γλυκών αισθήσεων

Νιώσαμε της καρδιάς τον παλμό ήπιαμε το αθάνατο νερό
και είπαμε από εδώ και μπρος χάρισμά σου
μόνο εγώ.

Της ψυχής μας η γαλήνη πλέει στα καθαρά νερά
και η πόρτα της ζωής τώρα μας
χαμογελά.

Έγινες τρελό μου πάθος και μοναδική ευχή
στην μπαλάντα των αισθήσεων
ζω κάθε στιγμή.

Φέρτε το στρώμα τ’ ουρανού κι ένα αγνό μπουμπούκι
να βάλω την αγάπη μου εκεί
για να πλαγιάσει.

Ξυπνήστε και την άνοιξη η πλάση για ν' ανθίσει
μες στη χρυσή λιακάδα της, χειμώνα να
τον κρύψει.

Βρείτε μου και τον έρωτα το τόξο του ν' αλλάξω
και να του δώσω φεύγοντας μικρό
χελιδονάκι.

Για να ‘ρθει εκεί και να σου πει, πρωινό του έρωτά μου
ήλιε μου τ' ουρανού και της ψυχής
φεγγάρι.

Σαν τον ανθό που για νερό τον ουρανό κοιτάζει
κι από της γης την αγκαλιά ζητάει
την τροφή του.
Ζωή μου έτσι σε θέλω!!!