"Σελ.52-60"

Στη θεωρία της αγάπης

Σε μια δύσκολη στιγμή μου της ζωής
στην επίμονη αναζήτηση της αλήθειας.
Ύστερα από μια γνώμη κρίσης τελικής
έγινες σκέψη και στοχασμός
συνήθειας.

Η αντίληψή μου τη συνείδησης τύψη
επέκρινε την ικανότητά μου για σένα.
Όλο προσπαθούσε να μου αποδείξει
πως έχεις απ' όλους διαφορετική
έννοια.

Σε κάθε δεδομένη της ώρας μου στιγμής
το λογισμό μου εσύ καταβάλλεις.
Σαν πηγή αξίας στις αισθήσεις κατοικείς
θετικό ρόλο της παρουσίας μου
προβάλεις.

Στον κλάδο της ζωής τις γνώσεις εξετάζω
τη θεωρία της αγάπης μου δίδαξες σωστά.
Τη διέγερση της επιθυμίας μου διατάζω
να σου φανερώσει ότι κρύβω
στην καρδιά.

Ξεχώρισα τρόπους νοητικές λειτουργίες
στη θέση της θέλησης σου βάζω τελείες.
Εκφράζω την πίστη στο φως τους πάθους
την αλήθεια επιλέγω κι ας είναι
του λάθους._




Εσένα μόνο θέλω

Ο ήλιος δε θέλω να δύσει
μήτε το φεγγάρι να κρυφτεί
μονάχα ένα ζητάω
να 'σαι στο πλάι μου εσύ.

Δε θέλω τον κόσμο ν' αλλάξω
ούτε την ίδια μου τη ζωή
μονάχα ένα παρακαλάω
να 'σαι της ανάσας μου πνοή.

Στη γη δε θέλω να ταξιδέψω
μήτε στης μοίρας τη διαδρομή
ένα μονάχα γυρεύω
τ' άγγιγμά σου για μια στιγμή.

Δε θέλω τιμή και δόξα να 'χω
ούτε τα πλούτη της ψυχής
απλά ένα ακόμη θέλω
να μ' αγαπάς πιο πολύ.

Το μέλλον δε θέλω να καθορίσω
μήτε παρελθόν να με διεκδικεί
ένα μονάχα ζητάω
κάθε ευχή μας να εκπληρωθεί.

Δε θέλω πληγές μου να γιατρέψω
ούτε εσύ να πληγωθείς
μονάχα ένα παρακαλάω
να 'σαι μαζί μου βράδυ πρωί.

Απ' τ' όνειρο δε θέλω να ξυπνήσω
μήτε το σώμα μου ν' αναπαυτεί
ένα μονάχα γυρεύω
απ' τα χείλη σου γλυκό φιλί.

Δε θέλω διαμάντια ν' αποκτήσω
ούτε η πίστη μου να χαθεί
ακόμη ένα θέλω
η έμπνευσή μου να είσαι εσύ.

Το ποίημα δε θέλω να τελειώσω
μήτε να κλείσω τη στροφή
μονάχα ένα ζητάω
να γίνει η αγάπη μας γνωστή.

Άλλη νύχτα δε θέλω να κλάψω
ούτε να μένω μες στη σιωπή
μονάχα ένα παρακαλάω
κοντά μου η καρδιά σου να ζει.

Η μέρα δε θέλω να περάσει
ούτε θαρρώ το αύριο ωφελεί
μονάχα ένα γυρεύω
για λίγο έστω να φανείς.

Δε θα μπορέσω να συνεχίσω
δεν υπάρχει άλλη αντοχή
ακόμη ένα μονάχα θέλω
στη θέση μου να 'ρθεις.

Εσένα που ερωτεύτηκα
και σ' αγαπώ πολύ.

_Εσένα μόνο θέλω να έχω στη ζωή.



Θεέ μου τον αγαπάω

Μια μολυβιά εκεί
κι άλλη μία εδώ
εικόνες που βλέπω
ξανά σκηνοθετώ.

Άλλοτε κλαίω
κι άλλοτε γελώ
με μικρές κοφτές ανάσες
τους στίχους κυνηγώ.

Δρόμος που δεν έχει τελειωμό
και πάντοτε ερωτευμένη
στης ποίησης τον τρελό ρυθμό
στην έλξη της παραδομένη.

Με όλες τις αισθήσεις μου
η πένα ζωγραφίζει
δεν ξέρω πως συμβαίνει αυτό
και το ταξίδι αρχίζει.

Απόκοσμες φωνές
στ' αυτιά μου τριγυρίζουν
χιλιάδες σκέψεις έρχονται
σαν χάδια με τυλίγουν.

Κομμάτια που έχω στην καρδιά
απόψε για να δώσω
το γύρο του κόσμου μιας βραδιάς
πάλι ν' αποτυπώσω.
 
Μέσα στο χρόνο περπατώ
φως στην ψυχή να φέρω
μέρος της γης ψάχνω να βρω
μονάχη να μη μένω.

Σε λίγες στάλες της βροχής
τα όνειρά μου καθρεφτίζω
με θέληση και πείσμα
γέφυρα αγάπης ξαναχτίζω.

Πονάω απόψε πιο πολύ
τη λύτρωση ξανά γυρεύω
στους ώμους το φορτίο βαρύ
δε γίνεται να περιμένω.

Πρέπει να πάω κοντά στο θεό
ικετεύοντας να του ζητήσω
πως να σηκώσω το βάρος εγώ
άνθρωπος είμαι και θα λυγίσω.

Θεέ μου εσύ καλά γνωρίζεις
τι κρύβω μέσα στην καρδιά
τον πόνο που έχω αν νομίζεις
ν' αντέξω κι άλλη μια βραδιά.

Χαρίσματα μου έδωσες πολλά
μέχρι και φτερά για να πετάω
να ζήσω όμως αρνούμαι χωριστά
θεέ μου ξέρεις πως τον αγαπάω.

Γέμισε τις μέρες της ζωής μου
ξύπνησε του πάθους τον παλμό
ας είναι η τελευταία η στιγμή μου
στα χέρια του για λίγο να βρεθώ.
 
Τον έρωτά μας πάντοτε θα υμνώ
σε κάθε λεπτό που περνάει
στην προσευχή μου θα σου ζητώ
πιο δυνατά να με αγαπάει.

Ανάμεσά μας άλλος δε χωρεί
ούτε την πορεία μας ν' αλλάξει
αυτή η αγάπη έχει σφραγιστεί
στο βιβλίο της ζωής υπάρχει.

          Θεέ μου!!

Όσο πνοή στα χείλη μου θα 'χω
για εκείνον θα ψελλίζω λόγια
δεν πρόκειται ποτέ να πάψω._

«Αγάπη μου ξεδιπλώνω
τις μέρες που σε γνώρισα.
Στρώνω τις όμορφες στιγμές μας
με ροδοπέταλα στο κρεβάτι
του μυαλού μου.
Κοιτώ το λευκό σεντόνι
με τις αναμνήσεις μας
και τρυφερά χαμογελώ»



Γλυκό μου πάθος

Στη μαγεία του έρωτά σου
πάλι τρέχω
μεθυσμένη στο μονοπάτι
της συνάντησής μας.
Προσπαθώντας να ξεφύγω
απ' την ονειροπαγίδα
και της ζωής σου τα χνάρια
μόνο ακολουθώ.
Με του αγγέλου τα φτερά
που μου χάρισες.

Γιατί ο μόνος δρόμος μου
είσαι εσύ
είσαι η ευχή που αγαπώ
και περιμένω.
Στ’ όνομα της ευτυχίας
μου χαμογελάς
μια αγκαλιά λευκά περιστέρια
μαζεύω να σου φέρω.

Με μικρά μηνύματα αγάπης
σου σιγοτραγουδώ.
Η μορφή σου
είναι τα μάτια μου πλέον.
Ξεσκεπάζεις σαν πέπλο
τη μελαγχολία της νύχτας
κι έρχεται το γλυκό ξύπνημα
της άνοιξης.

Έρχεσαι εσύ. . .
Γλυκό μου πάθος.




Η αγάπη μας δε θα χαθεί

Ποτάμι ο έρωτας μας που πίσω δε γυρνά
όλα τα παρασέρνει μαζί του
μας κυλά.

Βαθιά είναι τα λόγια μας ρίζωσαν στο μυαλό
κι όσο περνάει ο καιρός βαθύτερα
σε αγαπώ.

Καρδιά μου ότι ονειρεύτηκες το 'χεις εδώ κοντά σου
ότι η ζωή σου έταξε το 'χεις
στην αγκαλιά σου.

Πέρα απ' τον ορίζοντα τα μάτια είναι που αγαπάς
μα αν το θελήσεις πάντοτε δικά σου
τα κρατάς.

Στον κόσμο της ψυχής σου κι απόψε πάλι ταξιδεύω
τους θησαυρούς του ονείρου σου
πάλι να βρω γυρεύω.

Ένα εισιτήριο κρατάς να έχω μαζί μου επιστροφής
πίσω αν πρέπει να γυρίσω σαν φύγεις
και χαθείς.

Δεν είμαι φως που σε φωτίζει ούτε η νύχτα που αγαπάς
είμαι τα όνειρα που έκανες κι ακόμη
τα φυλάς.

Το χρόνο που περάσαμε θέλω να ξαναζήσω
στο δρόμο που χαράξαμε τα χνάρια μας
ν' αγγίξω.

Πλημμύρισαν οι σκέψεις μου μέσα σου θα πνιγώ
στο δάκρυ αυτό γεννήθηκαν οι όρκοι
που αγαπώ.

Κάθε στίχος σε ικετεύει στη βραδινή μου προσευχή
κάθε όνειρό με πάει σ' ένα ταξίδι που
τυφλά μ' οδηγείς.

Στην άδεια αγκαλιά σου θέλω να κουρνιάσω
σαν φλόγα στο κορμί σου να καώ
ύστερα στάχτη να γίνω
κι ας χαθώ.

Αν η μοίρα μας δεν το θελήσει και την πλάτη μας γυρίσει
αν η τύχη μας ζηλέψει και τα θέλω μας
τα κλέψει.

Κι αν η γη δε μας χωράει, φεύγοντας μας χαιρετάει
έχουμε μέρος να κρυφτούμε στενά του σύμπαντος
θα βρούμε.

_Γιατί η αγάπη αυτή δε θα χαθεί!!


 «Αγάπη κι έρωτα κυλάς στο αίμα
μέρα και νύχτα ζω στην καρδιά σου
καίνε τα χείλη και η ματιά μου
χάρισέ μου θεέ μου μια βραδιά σου»