Έρωτας,
κύμα μου, ζεστός αγέρας
τα
χείλη μου έλα δω να τα φιλήσεις.
Παρέδωσα
όλα τα βάρη της ημέρας
σ’
εσένα τώρα όλες μου οι αισθήσεις.
_Στο
πάθος μας ξεχύθηκε του έρωτα η φωτιά
παλμοί αναστατώθηκαν τρελάθηκε η καρδιά.
παλμοί αναστατώθηκαν τρελάθηκε η καρδιά.
Το
κορμί σου πονηρά με ταξιδεύει
και
η ματιά σου τόσο γλυκά μεθά.
Τρελή
η καρδιά μου σαστισμένη
με
πόσους παλμούς άρα χτυπά.
_Τρελή
καρδιά μου πάλι για κείνον πως χτυπάς
να σπάσεις από έρωτα για εκείνον πως τολμάς;
να σπάσεις από έρωτα για εκείνον πως τολμάς;
Η
ανάσα μου περισσότερο κοφτή
μονάχα
εσένα τ' όνομά σου λέει.
Ρέει
στο αίμα μου η φλέβα η καυτή
σε ζητάει κι όλο πιο πολύ σε θέλει.
σε ζητάει κι όλο πιο πολύ σε θέλει.
_Φίλησέ
με κι άλλο πάλι, όχι μη σταματάς
το χάδι σου ταξίδεψε σε μέρη που αγαπάς.
το χάδι σου ταξίδεψε σε μέρη που αγαπάς.
Στα
χέρια σου αφήνομαι δική σου
γυμνή
μπροστά σου να με ντύσεις.
Και
στης αγάπης τη στιγμή σου
το
είναι μου εσύ να διεκδικήσεις.
_Έτσι
αγκάλιασέ με, μέσα σου να 'μαι ξανά
πάρε με ν' ανεβούμε μαζί όσο πιο ψηλά.
πάρε με ν' ανεβούμε μαζί όσο πιο ψηλά.
«Απ' την κορφή να δούμε ποτάμια να κυλούν
σαν είμαι εγώ μ’ εσένα όλα γύρω μου ας καούν»
σαν είμαι εγώ μ’ εσένα όλα γύρω μου ας καούν»
Σ’
εσένα αφοσιώθηκα με όλο μου το ζήλο.
Σαν άγραφο θεσμό αγίων
στης ανθρώπινης φύσης το βάθος σε κρύβω.
Τις κακές συμβουλές των άλλων αφήνω
παραβάσεις του ηθικού νόμου οφείλω.
Την αγνωμοσύνη του κόσμου κερδίζω
υπομονής τα όρια μου πάλι εντείνω.
Σαν άγραφο θεσμό αγίων
στης ανθρώπινης φύσης το βάθος σε κρύβω.
Τις κακές συμβουλές των άλλων αφήνω
παραβάσεις του ηθικού νόμου οφείλω.
Την αγνωμοσύνη του κόσμου κερδίζω
υπομονής τα όρια μου πάλι εντείνω.
Γεμάτη
αγάπη κι ανθρωπιά, βοήθεια ζητάω
δέομαι σε θερμοπαρακαλώ, με σύνεση μιλάω.
Να διαφύγω προσπαθώ από τη φυλακή
πριν δραπετεύσω και χαθώ απ’ τη ζωή.
Έλλειψη ενδιαφέροντος το μυαλό ασθενεί
ιδιότητα αλαζόνα, τα βήματα γίνονται ασταθή.
δέομαι σε θερμοπαρακαλώ, με σύνεση μιλάω.
Να διαφύγω προσπαθώ από τη φυλακή
πριν δραπετεύσω και χαθώ απ’ τη ζωή.
Έλλειψη ενδιαφέροντος το μυαλό ασθενεί
ιδιότητα αλαζόνα, τα βήματα γίνονται ασταθή.
Υπάρχοντα
και υλικά αγαθά μου καταστρέφω
νέες συμμετοχής προσκλήσεις στέλνω.
Της επαφής το άγγιγμα αγάπης περιμένω
αλληλεξάρτησης φιλί στα χείλη μου γυρεύω.
Σε όποια θέλεις μορφή δεσμό σου ζητάω
ανέμου σκάλα με κρατά κι από ψηλά κοιτάω.
Την κλίμακα μαζί ν' ανεβούμε της ζωής
πριν μείνουμε μονάχοι στο μέσο της γης.
νέες συμμετοχής προσκλήσεις στέλνω.
Της επαφής το άγγιγμα αγάπης περιμένω
αλληλεξάρτησης φιλί στα χείλη μου γυρεύω.
Σε όποια θέλεις μορφή δεσμό σου ζητάω
ανέμου σκάλα με κρατά κι από ψηλά κοιτάω.
Την κλίμακα μαζί ν' ανεβούμε της ζωής
πριν μείνουμε μονάχοι στο μέσο της γης.
Θεσπίζω
κανόνες δίπλα σου να ζήσω
δε γίνεται πιότερο εγώ να σ' αγαπήσω.
Στο άγγιγμα των προσδοκιών και των υποσχέσεων.
Στη μοναδική αλήθεια που σπάνια γίνεται γνωστή
εκείνη που δε μεταφράζεται με λέξεις και εικόνες.
δε γίνεται πιότερο εγώ να σ' αγαπήσω.
Στο άγγιγμα των προσδοκιών και των υποσχέσεων.
Στη μοναδική αλήθεια που σπάνια γίνεται γνωστή
εκείνη που δε μεταφράζεται με λέξεις και εικόνες.
Πρόσεξε
πως μ' αγγίζεις λοιπόν
γιατί σ’ αγαπάω πολύ._
γιατί σ’ αγαπάω πολύ._
Γιατί
σ’ αγαπώ..
Τόσο απλά, τόσο βαθιά, τόσο δυνατά.
Γιατί η δική σου είναι η πιο όμορφή μου σκέψη
δικά σου και τα λόγια που σου γράφω
ιερή η αγάπη που σου έχω.
Μεγάλες οι κουβέντες μου σου λέω.
Μα . . .
Τόσο απλά, τόσο βαθιά, τόσο δυνατά.
Γιατί η δική σου είναι η πιο όμορφή μου σκέψη
δικά σου και τα λόγια που σου γράφω
ιερή η αγάπη που σου έχω.
Μεγάλες οι κουβέντες μου σου λέω.
Μα . . .
Σ'
αγαπώ αληθινά κι αυτό δεν κρύβεται
ούτε στις σκέψεις μου μήτε στη γραφή μου.
Στους παλμούς της καρδιάς μου το ίδιο.
Δεν ξέρω αν είναι ο σωστός ορισμός
γι' αυτό που με κάνεις να νιώθω
μα δεν υπάρχει μεγαλύτερη σ' έννοια λέξη
από το ''Σ' αγαπώ'' μου.
ούτε στις σκέψεις μου μήτε στη γραφή μου.
Στους παλμούς της καρδιάς μου το ίδιο.
Δεν ξέρω αν είναι ο σωστός ορισμός
γι' αυτό που με κάνεις να νιώθω
μα δεν υπάρχει μεγαλύτερη σ' έννοια λέξη
από το ''Σ' αγαπώ'' μου.
Από
τους παλιούς μου χρόνους σε περίμενα
νύχτας το άπιαστο αερικό μου.
νύχτας το άπιαστο αερικό μου.
Τα
ζεστά χρώματα του Μάη
το χρυσό μου μικρό ραβδάκι.
Της πένας γραφής πινελιά μου
σ' ακούω πάντα είσαι κοντά μου.
Σε βλέπω και πάλι μπροστά μου.
Σε μυρίζω στον αέρα που ανασαίνω
σε νιώθω στο κορμί σαν χάδι ανέμου.
το χρυσό μου μικρό ραβδάκι.
Της πένας γραφής πινελιά μου
σ' ακούω πάντα είσαι κοντά μου.
Σε βλέπω και πάλι μπροστά μου.
Σε μυρίζω στον αέρα που ανασαίνω
σε νιώθω στο κορμί σαν χάδι ανέμου.
Δεν
είσαι πλέον μοναχός
μην
το αρνηθείς θα είναι ψέμα
κι αν θέλεις τώρα η μουσική
κι αν θέλεις τώρα η μουσική
να
κάνει θαύματα, έλα εδώ σ’ εμένα.
Σ'
αγαπώ όσο άλλη καμία
τ'
αισθήματά μου παλμό σου στέλνουν
στα όμορφά μου ποιήματα
στα όμορφά μου ποιήματα
που
απ' την ψυχή μου βγαίνουν.
Για
ένα άγγιγμα απαλό
πριν ν' αποκοιμηθούμε
στον ουρανό το αστέρι μας
μαζί θ' ακολουθούμε.
πριν ν' αποκοιμηθούμε
στον ουρανό το αστέρι μας
μαζί θ' ακολουθούμε.
Στον
ιστό της αγάπης είμαστε ενωμένοι
στο ταξίδι του ονείρου παραδομένοι.
Στο λεύκωμα της ζωής το εξώφυλλό μου
στο μινόρε της καρδιάς
στο ταξίδι του ονείρου παραδομένοι.
Στο λεύκωμα της ζωής το εξώφυλλό μου
στο μινόρε της καρδιάς
ο
συνοδός μου.
Μια
πλατωνική σου έκφραση
μια πολύ βαθιά φροντίδα.
Μια ρομαντική μου αίσθηση
μια μυστηριώδης αχτίδα.
Φόβους μου κρύβουν τα μάτια σου
στ' όνειρο που τα είδα.
μια πολύ βαθιά φροντίδα.
Μια ρομαντική μου αίσθηση
μια μυστηριώδης αχτίδα.
Φόβους μου κρύβουν τα μάτια σου
στ' όνειρο που τα είδα.
Της
ψυχής μου
τα
μικρά δείγματα πάρε
το γλυκό της ήχο
το γλυκό της ήχο
κόψε
και μέσα σου βάλε.
Μαζί με αυτόν
Μαζί με αυτόν
για
να ταιριάζεις στο ύφος
να 'μαι δίπλα σου
να 'μαι δίπλα σου
στης
μοναξιάς το πλήθος.
«Γιατί σ' αγαπώ»
_Αστέρι
μου.
Γεννιέται ένα μικρό αστέρι στο φως μας του πάθους
πεθαίνει τώρα μια αγάπη που ήταν από ένα λάθος.
Γεννιέται ένα μικρό αστέρι στο φως μας του πάθους
πεθαίνει τώρα μια αγάπη που ήταν από ένα λάθος.
Τα
χρώματα μας γυρίζουν και μπλέκονται αναμνήσεις
πάλι παιχνίδια μας παίζουν του χθες οι παραισθήσεις.
Ήχοι γνωστοί ξετρυπώνουν, παλιά λόγια ξεχασμένα
μορφές εικόνες τυπώνουν, μας ξυπνούν τα περασμένα.
πάλι παιχνίδια μας παίζουν του χθες οι παραισθήσεις.
Ήχοι γνωστοί ξετρυπώνουν, παλιά λόγια ξεχασμένα
μορφές εικόνες τυπώνουν, μας ξυπνούν τα περασμένα.
Δειλές
νότες κοπιάζουν θέλοντας να ταρακουνήσουν
το σύμπαν μας διατάζουν στιγμές μας ν' αναστήσουν.
το σύμπαν μας διατάζουν στιγμές μας ν' αναστήσουν.
Το
αστέρι μας που λάμπει πιο δυνατά και μεγαλώνει
στις καρδιές μας θε να μπει τις αχτίνες του να απλώνει.
Εμείς πιστά τ' ακολουθούμε πίσω δε θέλει να κοιτάμε
παλμούς μας μόνο ν' ακούμε γι' αυτούς τώρα διψάμε.
στις καρδιές μας θε να μπει τις αχτίνες του να απλώνει.
Εμείς πιστά τ' ακολουθούμε πίσω δε θέλει να κοιτάμε
παλμούς μας μόνο ν' ακούμε γι' αυτούς τώρα διψάμε.
Αόριστος
θα 'ναι ο χρόνος που θα 'μαστε οι δυο μαζί
μας έδιωξε κάθε λογής πόνο κι ότι κακό ήτανε να 'ρθεί.
μας έδιωξε κάθε λογής πόνο κι ότι κακό ήτανε να 'ρθεί.
Αναζητώ
ελπίδας τα μέρη που αύριο θα μας οδηγήσει
κοντά σου να 'μαι χέρι, χέρι τους εφιάλτες μας να σβήσει.
Κανόνες μας διαγράφει ελεύθεροι κι απλά να ζούμε
νόμους αγάπης μας γράφει απ' την αρχή να ονειρευτούμε.
κοντά σου να 'μαι χέρι, χέρι τους εφιάλτες μας να σβήσει.
Κανόνες μας διαγράφει ελεύθεροι κι απλά να ζούμε
νόμους αγάπης μας γράφει απ' την αρχή να ονειρευτούμε.
Καρδιάς
λεξιλογίου διαθήκη, ζεστά στα χείλη να κρατάμε
δική μας η παρακαταθήκη, στου έρωτα λόγια να μιλάμε.
δική μας η παρακαταθήκη, στου έρωτα λόγια να μιλάμε.
Την
ύπαρξη του αστεριού φύλαξέ μου την ζωντανή
φως κι αισθήσεις του μυαλού αν θέλεις να 'μαι δυνατή.
φως κι αισθήσεις του μυαλού αν θέλεις να 'μαι δυνατή.
Τις
δικές μου υποθέσεις άσε με μόνη να τις κλείσω
της ζωής μου υποσχέσεις, αστέρι μου να σου χαρίσω.
της ζωής μου υποσχέσεις, αστέρι μου να σου χαρίσω.
